Walutą dziewiętnastowiecznej Wielkiej Brytanii był funt szterling. Na awersie każdej monety znajdowało się popiersie obecnie panującego monarchy, a więc w tym wypadku – Królowej Wiktorii.
1 funt (£) = 20 szylingów (s.)
1 szyling (s.) = 12 pensów (d.)
Z tego wynika, że 1 funt (£) mieści w sobie 240 pensów (d.).
W powszechnym użyciu było też kilka określeń na konkretne kwoty:
Korona - 5 szylingów (5s.) (1/4 funta)
Pół korony - 2 szylingi 6 pensów (2s. 6d.)
Pół suwerena - 10 szylingów (10s.) (1/2 funta)
Gwinea - 1 funt i 1 szyling (1£ 1s.) bądź też 21 szylingów
Ceny artykułów wysokiej jakości oraz honoraria przedstawicieli wolnych zawodów (lekarzy, adwokatów itp.) liczone były właśnie w gwineach.
Aby zorientować się lepiej w wartości funta i cenach obowiązujących w tamtych czasach podamy tutaj parę przykładów.
Tygodniowa opłata za wynajem (jako, iż ze względu na wysokie ceny rzadko kto kupował na własność mieszkanie czy dom w Londynie) wynosiła w zależności od standardów oraz miejsca położenia od 4 szylingów do 25 gwinei. Natomiast doba w hotelach zaczynając od tych o najniższych standardach kosztowała od 1 pensa do 14 szylingów w hotelach luksusowych z zapewnionym wyżywieniem.
Roczne zarobki Londyńczyków były niezwykle zróżnicowane ze względu na niezwykle wielką przepaść między biedotą, a bogaczami. I tak sandwich-board men (mężczyzna z tablicami reklamowymi po obu stronach ciała zawieszonymi na jego ramionach) zarabiał od 1 szylinga do 1s. 8d. dziennie co daje rocznie 12 – 20 funtów o ile zatrudniony był na cały etat. Natomiast najlepiej się powodziło wszelkim urzędnikom (ich zarobek roczny mógł dochodzić nawet do 500 funtów rocznie), kapitanom statków oraz służbie (rzecz jasna tej pracującej w bogatszych posiadłościach).
Dokładniejsze informacje dotyczące wydatków i kosztów życia w wiktoriańskim Londynie oraz cenniki znajdują się tutaj:
http://www.victorianlondon.org/finance/money.htm